Test Rides
Νέο Kawasaki Versys 650
Κείμενο – Φωτογραφίες : Δημήτρης Λόγης
Όπως οι περισσότερες καλές ιδέες ξεκινάνε με ένα καφέ στο χέρι έτσι σε μια καφεδοσυνάντηση στους T-Motoriders έπεσε η ιδέα για ένα σύντομο τεστ με το KAWASAKI Versys 650. Την άλλη μέρα λοιπόν…
– Καλημέρα Δημήτρη αύριο θα πάρεις το καινούριο Kawasaki Versys 650 του 2018 να το δοκιμάσεις στην βόλτα μας?
– Μα το “μικρό” μας δώσανε τελικά? Νόμιζα το 1000… τέλος πάντων θα καταδεχτώ…
Χμμ ας δω λίγο τα specs μην πάμε και αδιάβαστοι, λοιπόν έχουμε 2018 euro4, μπλα-μπλα δικύλινδρο, 650cc, ABS, φρένα 300mm, 212 κιλά? δεν μου μοιάζει ελαφρύ, α ωραία έχει και ένα κιτ για… μείωση της ιπποδύναμης!!??
Μάλλον για μικρότερα διπλώματα, δεν νομίζω να γίνει και ανάρπαστο στην Ελλάδα το κιτ αυτό, για να δούμε.
Την επόμενη μέρα πάρκαρα την μηχανή μου στην Kawasaki και είδα το Versys 650 model 2018 για πρώτη φορά από κοντά.
Από το διάβασμα μου κατάλαβα ότι έχει όπως και το περσινό μοντέλο την “μούρη” της street σειράς που ομολογουμένως αρέσει σε πιο πολλούς, μιας και δεν είναι τόσο ιδιαίτερο όπως του 2014, και εξωτερικά τουλάχιστον μόνο τα χρώματα ήταν διαφορετικά.
Το καβάλησα λοιπόν και…
– Εεε.. Συγγνώμη έχει σπάσει ο συμπλέκτης… !
Ωχ δεν έχει κάτι έτσι μαλακός είναι! Πάμε ρόμπα θα γίνουμε θα τα δούμε στον δρόμο.
Στην Πόλη (Πρώτη εντύπωση)
Πριν ανέβεις πάνω βλέπεις την ρύθμιση της προφόρτισης του πίσω αμορτισέρ (με ένα πολύ εύκολα προσβάσιμο και μεγάλο κοχλία που βλέπεις σε ακριβά μοντέλα) τις ρυθμίσεις για το μπροστινό, στο αριστερό προφόρτιση και στο δεξιό απόσβεση με ωραία αλουμινένια ρυθμιστικά με μπλε ανοδίωση (αν και θα προτιμούσα να έχουν και τα δύο τα καλάμια,των 41mm, ρυθμιστικά) αλλά είναι τις μόδας τελευταία μάλλον για μείωση κόστους.
Βλέπεις ακόμα τον σκελετό βαμμένο μαύρο ματ με κρυμμένες τις κολλήσεις όπως και τις θέσεις για τις πλαϊνές βαλίτσες και σου δίνουν την αίσθηση ότι έχουν δώσει προσοχή στον εξοπλισμό όπως και στο φινίρισμα.
Για την ανοξείδωτη εξάτμιση βέβαια κανένας λόγος γιατί είναι κρυμμένη καλά κάτω από το μοτέρ (τύπου motoGP) με καζανάκια βέβαια και όλα τα παρελκόμενα καταλύτες κλπ χωρίς να φαίνονται και τώρα που το σκέφτομαι χαμηλώνοντας και το κέντρο βάρους.
Πατώντας την μίζα ο κινητήρας παίρνει τόσο εύκολα μπρος σαν να μην έχει συμπίεση (ενώ έχει 10.8:1 γιατί περνάει τν προδιαγραφή euro4 και πρέπει να βγάλουμε και κάνα άλογο) και ο κινητήρας γουργουρίζει αθόρυβα με ένα μικρό κραδασμό βέβαια (μόνο στο ρελαντί).
Από την πρώτη στιγμή σου δίνει την αίσθηση ότι πρόκειται για μικρό μηχανάκι πολύ ελαφρύ τόσο που νομίζεις ότι οδηγάς “παπί” και χωράει παντού, παρόλο που ήμουν λίγο προκατειλημμένος για το βάρος, μόλις όμως αρχίζεις να ανοίγεις το γκάζι αρχίζει και δείχνει την δύναμη και την ροπή που έχει ο κινητήρας που δεν είναι και μικρή (69hp @ 8500 και ροπή 64 N.m @ 7000) .
Στις πολύ χαμηλές στροφές, αν και δεν δυσκολεύτηκε ποτέ, είχε λίγους κραδασμούς αλλά μετά τις 2-2200σαλ είχε αρκετή ροπή κάνοντας θόρυβο το φίλτρο σε ανοίγματα του γκαζιού τόσο που με κοιτάγανε στον δρόμο να δούνε τι έρχεται (βρήκα και παιχνίδι).
Τα όργανα αν και μαζεμένα σε ένα Digital (δόξα το Θεό έχουν κρατήσει το στροφόμετρο αναλογικό) έχουνε πλήρεις ενδείξεις Χ.α.ω, 2 οδόμετρα, μέση και στιγμιαία κατανάλωση, βενζίνη, και πόσα χιλιόμετρα ακόμα έχεις με την κατανάλωση αυτή (χρήσιμο) , κόκκινη λυχνία για τυχόν υπερθερμάνσεις (μακριά από εμάς, Japan γαρ) και μία ένδειξη με ένα σχηματάκι σαν τρεις κουκκίδες (eco γράφει αν το δεις με κιάλια) που πότε – πότε αναβόσβηνε και αφού διάβασα το Manual έμαθα ότι είναι μια ένδειξη που εμφανίζεται στον πίνακα οργάνων για να υποδείξει την οικονομική κατανάλωση καυσίμου (σιγά μην το δει κανένας όταν πηγαίνει στον δρόμο) αλλά ότι έχει κανείς καλό είναι.
Το μπροστινό του παρόλες τις αντιρρήσεις μου για τα ρυθμιστικά δεν χρειάστηκε να το πειράξω καθόλου αλλά κάποια στιγμή που θα χρειαστεί να το ρυθμίσεις τότε θα δεις πραγματικά πόσο θα σε ικανοποιήσει.
Στο Ταξίδι
Την Κυριακή είπαμε να κάνουμε μία βόλτα μέχρι την Εύβοια για να το δοκιμάσουμε και σε ποιο μακρινή διαδρομή και έτσι γεμίζοντας το ντεπόζιτο 21 λίτρα βενζίνη ξεκινήσαμε.
Βγαίνοντας από το βενζινάδικο και ανοίγοντας ταχύτητα για να προλάβω την κίνηση ανακάλυψα ότι αλλάζοντας από 1η σε 2α και αφήνοντας λίγο απότομα τον συμπλέκτη, σε δρόμο με καλή πρόσφυση, ο μπροστινός τροχός είχε την τάση να θέλει να πάει πίσω και κλείνοντας λίγο γκάζι έμεινε για καμιά 50αριά μέτρα στις 45 μοίρες αφήνοντας άσχημες εντυπώσεις στους αυτοκινητιστές αλλά σε εμένα το χαμόγελο της επιτυχίας…
Φτάνοντας στο σημείο συνάντησης παρατήρησα ότι το κοιτούσαν όλοι και καθ’ όλη την διάρκεια του πρωινού καφέ πριν την βόλτα όλοι είχαν να πουν θετικά λόγια για την εμφάνιση (είπαμε η “μούρη” της street σειράς είναι ποιο οικία από την παλαιά) όπως και τα χρώματα αλα ZX-10R δίνουν άλλο χαρακτήρα.
Στην διαδρομή η σέλα ήταν άνετη αν και κατά ένα περίεργο τρόπο με έκανε να σκύβω μπροστά χωρίς όμως να με κουράζει, πράγμα που δεν το κατάλαβα κινούμενος στο κέντρο της Αθήνας, αλλά το χρειαζόμουν στις μεγαλύτερες ταχύτητες της βόλτας. Κάποια στιγμή κοίταξα και την κατανάλωση που έδειχνε 4.6L/100km που είναι πολύ χαμηλή και με είχαν προϊδεάσει από την αντιπροσωπεία ότι λόγω euro4 καίει λιγότερο (δεν ξέρω σε επιδόσεις τι έκοψε από το 2017).
Όταν φτάσαμε στα κλειστά επαρχιακά κομμάτια της διαδρομής είχα την αίσθηση ότι ήθελα να τα βάλω με όλα τα street άκια της παρέας γιατί λίγο η στάση οδήγησης λίγο τα καλά κρατήματα λίγο τα χρώματα ZX-10R μαζί με την αίσθηση που σου έδινε ενός ευκολοδήγητου συνόλου σε προδιαθέταν για γρήγορα κλειστά κομμάτια, πολύ θέλει κανείς; Κρατήθηκα όμως και απολάμβανα τις στροφές γιατί καταλάβαινα ότι ήταν στο στοιχείο του και οι εναλλαγές κατεύθυνσης γίνονταν με την σκέψη με τους 17 άριδες τροχούς.
Μετά από τον καφέ ήρθε η ώρα του γυρισμού όπου το σενάριο άλλαξε και χωρισμένοι σε ομάδες που θέλανε να γυρίσουν με διαφορετικές moyenne οι ρυθμοί ανέβηκαν και το Kawasaki άρχισε να γρυλίζει ακολουθώντας τα μεγαλύτερα street με 170-190 Km/h με μία σταθερότητα στις στροφές που παραπέμπει σε μεγαλύτερη μηχανή (είπαμε δεν έχει μόνο χρώματα ZX-10R). Το κοντέρ έδειξε 200 Km/h και δεδομένου ότι η μηχανή είχε στο οδόμετρο 800Km θα “ανοίξει” το μοτέρ και ενώ τώρα τα 185-190 τα έχει εύκολα μετά θεωρώ ότι θα πάρει 5-10Km/h ακόμα.
Τα φρένα τα ξέχασα γιατί δεν με απασχόλησαν ποτέ καθώς όποτε ήθελα να σταματήσω είχαν δύναμη, αίσθηση και δεν ζεστάθηκαν ποτέ αν και ομολογώ ότι δεν πιέστηκαν σε τέτοιο βαθμό. Άλλωστε όλα έχουν περιθώρια βελτίωσης όταν τα φτάνεις στο όριο.
Το ABS αν και δεν έχω στην δικιά μου μηχανή και κοίταζα τα φρένα με δυσπιστία ήταν υποδειγματικό ακόμα και στα “παιχνίδια” δεν με χάλασε ποτέ (το δοκίμασα όμως πολλές φορές μέχρι να το εμπιστευθώ ιδίως το μπροστινό) και μπορώ να πω ότι το εμπιστεύτηκα.
Επιστροφή στην Πόλη
Την επόμενη μέρα ο δρόμος του γυρισμού προς την αντιπροσωπεία με βρήκε να ανακαλύπτω για ακόμα μια φορά το πόσο ευκολοδήγητο είναι το Kawasaki Versys 650 στην πόλη και να θυμάμαι τον χαρακτήρα του στην γρήγορη χτεσινή μας βόλτα αφήνοντας μια φευγαλέα νοσταλγία στο μυαλό μου “Ωραίο μηχανάκι για την πόλη και τις βόλτες σε άλλες εποχές θα το είχα για δεύτερο” ή μήπως να πάρω τελικά ένα τέτοιο που τα κάνει όλα και μετά απ όλα αυτά είχε μέση κατανάλωση 5.2L/100Km? οψόμεθα…
Λίγα λόγια για το KAWASAKI Versys 650 2018.
- Είναι ευκολοδήγητο και οικονομικό για την πόλη σαν “παπί”.
- Έχει “γκάζι” για να κάνει τα χατίρια σου σε κοντινές βόλτες (300-400Km) παίζοντας σε διαδρομές με κλειστές στροφές.
- Έχει κρατήματα μεγαλύτερης κατηγορίας.
- Είναι για αναβάτες 1.70 – 1.85 .
- Πάει 190-200 Kmh για να μην μένεις πίσω…
- Έχει καλό ABS για τις δύσκολες ώρες.
- Με τέτοια “μούρη” ΖΧ-10R θα σ’ αγαπήσουν πολλές.
- Τα κάνεις όλα αυτά και με συνοδηγό 65Kg (όχι με τον κολλητό σου που είναι 100Kg και όχι σε πολλές..)
- Έχει βαλίτσες 2 X 28L extra και οι πλαϊνές κουμπώνουν κατευθείαν.
Αν λιγουρεύεσαι τριβάλιτσα ταξίδια 2000Km με ψιλές ζελατίνες, δύο άτομα και ευθείες ατελείωτες χωρίς παιχνίδια έχει αλλά μάλλον ψάχνεις σε λάθος κατηγορία.
